De NGF Birdwatching Day wordt al bijna 30 jaar georganiseerd. Op een vastgestelde dag wordt door de NGF en de Vogelbescherming een landelijke teldag gehouden. De uitdaging is om zoveel mogelijk soorten te spotten op en boven de golfbaan. De Texelse GC is meestal de winnaar met ruim 80 soorten. De ligging van die course met zee, bos, duin en weilanden rondom is hier natuurlijk debet aan. Maar zeker óók een actieve groep leden die de natuur faciliteren met hand- en spandiensten. Niet omdat het moet, maar omdat het kan. Het is, net als bij ons, een golfbaan. Wij hebben 80 hectare, waarvan maar een klein deel wordt ingenomen door fairways, greens, clubhuis, parkeerplaats en driving range.

Met de rest KUN je wat doen. En de Heemskerkse golfclub, is net als vele andere clubs, actief om de natuur een paar handjes te helpen. Het leuke is dat de natuur ook weer een paar handjes teruggeeft om te helpen. Zo eten spreeuwen de emelten in een vroeg stadium uit de greens. In de verschenen proza van de commissie Committed to Green hebben jullie daar de afgelopen decennia genoeg over kunnen lezen.

Op 6 mei 2023 om 5:45 stonden we met z’n 15-en paraat op de parkeerplaats. Na een kleine briefing gingen we in vier groepen de baan op. Het was windstil en het eerste uur vrij mistig. Veel vogels houden zich dan nog stil, zij worden pas actief als de eerste zonnestralen een beetje warmte genereren.

Op hole 7 hoorden we vlakbij een roerdomp. John de Graaf schoot enkele impressies van dat moment.

Scholekster op de knotwilg.

De Roerdomp liet zich op zijn karakteristieke mysterieuze wijze horen.

Het was nog lastig turen, maar de eerste zonnestralen kwamen door.

Een week eerder hadden we de ransuilen al gespot bij de parkeerplaats. Die willen we natuurlijk wel weer op de lijst kunnen zetten. Het is de oudst bekende broedplaats van ransuilen in Noord-Holland. Ze zijn al meer dan 45 jaar op die plek aanwezig. Het is toch altijd weer een uitdaging op de Birdwatching Day om ze te spotten. Je weet dat ze er zitten, maar hun camouflage is zo perfect dat het vaak een dubbeltje op z’n kant is. Deze keer hadden we geluk. Binnen 10 minuten zat er één gevangen in onze verrekijkers. Hieronder een foto. Ook door John de Graaf gemaakt.

Mannetje waakt in de buurt van het nest. Het vrouwtje zit op het nest.

Om 8:30 kwamen we allemaal samen voor het opmaken van de eerste stand. Tijdens een kopje koffie met een prima appelpunt kon het turven beginnen. We kwamen op 59 soorten uit. Niet echt verkeerd. Toch misten we een aantal soorten die onder de “makkies” vallen. Putter, groenling en sijsje zie je doorgaans wel bij de Elzen rondhangen. Met vertrouwen dat we die nog wel zouden gaan zien gingen we voor de 2e ronde. Om half 12 werd de afsluiting van de morgentelling verricht. We konden er nog 6 aan toevoegen, waaronder een boomvalk en een huismus. De genoemde “makkies” zagen we niet, evenals de gierzwaluw, de huiszwaluw en de grutto.

Net als vorig jaar is het resultaat een tikje teleurstellend. De totale vogelstand gaat hollend achteruit, hierdoor wordt het moeilijker om te tellen. Als er 10 jaar geleden nog 100 groenlingen op de baan zaten en nu nog maar 5, dan is de kans stukken kleiner om ze te zien. De vogelgriep en het koude voorjaar kunnen voor dit jaar ook een oorzaak zijn van de mindere score.

De resultaten kunnen jullie zien op de website van de NGF, klik hier Vogeltelresultaten van de Birdwatching Day - NGF

Namens de commissie Committed to Green,

Hans Rosenberg