Weer of geen weer

Wekelijks rijd ik een aantal keren vanuit Zandvoort naar de Heemskerkse golfbaan. Een ritje van een klein half uurtje. Uit oogpunt van duurzaamheid, kostenbesparing en gezelligheid doe ik dit al carpoolend met een originele Zandvoortse “scharrekop”. De bijnaam voor autochtone Zandvoorters. Zodra we het dorp uit rijden en de boulevard op rijden is het eerste wat we doen kijken naar de lucht boven zee. Al speurend over de golven zoeken we naar aanwijzingen hoe de weerselementen ons vandaag parten kunnen gaan spelen op de golfbaan. Bepalend hierbij is de kleur van de zon, de wolkenformatie en hoe strak de vlaggen staan. Met een rood gekleurde zon hoor ik steevast naast mij mompelen: “morgenrood is water in de sloot”. Ik rijd onverstoorbaar verder. Zandvoorters weten het op weergebied altijd beter.

Overigens zijn het niet alleen Zandvoorters die het weer kunnen voorspellen. Ook in het dierenrijk zijn er voorbeelden te vinden: dansende muggen voorspellen hitte. Eenden die zich zeer veel invetten voorspellen regen. Vogels en andere dieren die stil worden, voorspellen regen op zeer korte termijn en luid kwakende kikkers voorspellen mooi weer. Eén ding weet ik zeker, als de haan van Zandvoort ’s ochtends in Heemskerk kraait, heeft het die nacht heel hard gewaaid.

Terug naar mijn “scharrekop”. Hij is een ervaren zeezeiler in ruste en heeft veel kijk op de informatie die het zwerk boven de zee hem geeft. Als geboren landrot en niet-Zandvoorter neem ik de voorspellingen zonder veel tegenstribbelen aan. De ruitenwissers gaan aan en vegen een paar druppels weg. Zie je wel, hoor ik, we krijgen regen. Het feit dat de ruitenwissers aan gaan geven het antwoord al.

Halverwege ons ritje wordt steevast het weer aan de andere kant van de tunnel besproken. Bij een regenachtige start van de rit wordt meestal de opmerking gemaakt: “de buien komen het kanaal niet over”. Soms hoor ik een andere variant: met zon uit Zandvoort vertrekken en aan de andere kant van de tunnel in de regen terecht komen. Ook dan heeft het kanaal het gedaan. Laatst las ik een column van Peter Kuipers Munneke, weerman bij de NOS, die af en toe populair wetenschappelijke lezingen geeft over het weer. Peter Kuipers Munneke wordt altijd wel geconfronteerd met een aantal toehoorders die met grote stelligheid beweren dat de buien niet over een kanaal, snelweg, rivier, heuvel of andere obstakels komen. De NOS deskundige is heel uitgesproken in zijn mening hierover. Kijk maar eens op de radarbeelden van je telefoon, dan weet je het antwoord al.

Met deze exacte wetenschap zit ik de laatste tijd in de auto. Zorgvuldig probeer ik het weer te omzeilen en met een klein windje in de rug lukt mij dat behoorlijk. We moeten wachten voor de Velsertunnel. Zie je wel dat het kanaal alles kan tegenhouden hoor ik naast mij. Zelfs vrachtwagens komen er niet door. Die zijn dan wel te hoog geladen en worden tegengehouden door een stoplicht. De cumuliforme wolken of stapelwolken, die meestal het onstabiele weer meenemen, hebben echt geen stoplicht nodig bij de overgang over het kanaal. Waarom is dit zo hardnekkig? Bewoners rond het Noordzeekanaal houden deze mythe in stand door een enorm bevestigingsvooroordeel. “Je staat ook altijd in de verkeerde rij bij de kassa of het regent altijd aan de andere kant van de tunnel”.

Mijn mede- carpooler is nooit op zee gebleven, mede door zijn verstand van het weer. Ik respecteer dit en dat is ook goed voor de sfeer in de auto. Tot slot een bekende weerkundige spreuk van een Zandvoortse scharrekop: "Is het om tien uur nog niet licht dan heb je waarschijnlijk de gordijnen nog dicht."

Tot volgende maand

Hein den Dunnen